Barok sanatın ortaya çıkışında din adamlarını etkisi çok fazladır. Bu nedenle dönemin eserlerinde dinsel konulara yer verilmiştir.

İlk olarak İtalya’da ortaya çıkan Barok sanat bütün Avrupa’ya yayılmıştır. Bu sanatın özelliği canlı, hareketli ve zarif olmasıdır. Bazen abartılı bir canlılık görülür.

Mimari:

Bu dönemde en çok kilise ve saraylar yapılmıştır. Rönesans ne kadar dengeli, ağırbaşlı ise Barok da o kadar yenilikçi, aykırılık bir sanattır. Barok mimarinin en önemli mimarı Borromini’dir.

Barok mimarisinin en önemli özelliği İlkçağ mimarisindeki kemer, sütun, alınlık ve friz gibi elemanların biçimlerini değiştirerek kullanmasıdır. Yapıların önyüzleri heykellerle süslenmiştir. Mekanlar niş, girinti ve çıkıntılarla zenginleştirilmiştir.

Barok kiliselerinin hemen hepsinde cephenin orta kısmına yanlardan daha çok önem verilirdi.

Heykel Sanatı:

Barok Sanatta Heykeller, Rönesans Döneminde olduğundan çok daha hareketli ve canlı yapılmıştır. İnsan figürleri sürekli hareket halindedir. Hareketler zariftir, rahat ve gevşek durmaktadır. Kimi zaman hareketler aşırı yapılmıştır.

Heykeller iki gruba ayrılır.

1-    Binaların üzerinde durması için yapılanlar. Süsleme amaçlı.

2-    Tek başına durması için yapılanlar. Bir konu anlatmak için.

İlk grubun örnekleri arasında Sen Piyer kilisesi verilebilir. Buradaki burma sütunlar ve üzerindeki süslemeler heykeltraş Bernini tarafından yapılmıştır. Üzerindeki bitki süslemeleri oldukça canlı bir şekilde yapılmıştır.

İkinci grubun örneklerinde sık olarak insan figürleri yapılmıştır. Figürlerin hareketi bir anı göstermektedir. Üzerlerindeki elbise ve süsler aynen taklit edilmiştir.

Resim:

Bu dönem resimlerinde genellikle dinsel sahneler ve ölü doğa konuları (natürmort) yapılmıştır.

Barok resim sanatı farklı ülkelerde değişik özelliklere sahiptir. Ancak hepsinin ortak noktası ışığın resimde önemli bir yere sahip olmasıdır. Işık bütün resim üzerine eşit olarak dağılmayıp parçalar halinde düşerdi. Işıklı kısımlar kompozisyonun en önemli bölümlerini işaret etmeliydi.

Rönesans döneminde resim sanatı, dünyadaki herşeyi gerçekte olduğu gibi resmedebilmiştir. Barok dönemde ise artık ressamlar neyin resmedildiğini değil, nasıl resmedildiğine önem vermişlerdir.

Rönesans’ta kompozisyonun dengeli ve uyumlu olmasına önem verilirken Barok dönemde ise hareketli, canlı ve karışık sahneler almıştır.

Barok resim sanatının en önemli iki sanatçısı Rubens ve Rembrant’dır.

Rubens’in resimlerinde coşkulu, atılgan, gösterişli ve süslü bir üslup görüyoruz. Sanatçı özellikle insan vücudunu başarıyla yapmıştır. Eserlerinde dinsel sahneler ve mitolojik sahneleri ele almıştır. Eserlerine örnek olarak “Lökipus’un kızlarının kaçırılışı” verilir.

Rembrant eserlerinde içe dönük, etkileyici ve dramatik bir üslup kullanır. Konu olarak insanı seçen ressam, kullandığı renklerle insanın yalnızlığını belirginleştirir. Topluluk resimlerinde figürler rahat, doğal ve canlı olarak yapılmıştır.Ressamın eserlerinde kendi portrelerine sık rastlanır.