Milli Ekonominin Kurulması
1 Mart 1922’de TBMM Ekonomi Çalışmalarının Başlıca Noktalarını Şöyle Belirlemiştir:
1.Sanayii canlandırmak ve modern araçlara sahip olmak
2.Ormanları iyi hale getirmek
3.Toplum menfaatini doğrudan ilgilendiren kuruluşları ve iktisadi girişimleri gücümüz oranında devletleştirmek.
4.Madenlerimizi işletmek ve bu alana yönelen sermayeyi himaye etmek
5.Ekonomik bağımsızlığın korunabilmesi için bütçeyi ekonomik yapı ile uygun tutmak
İzmir İktisat Kongresi (17 Şubat-4 Mart 1923)
Kongrenin Toplanma Sebepleri:
1.Milli ekonominin amaçlarını ve amaçlara ulaşmak için izlenecek yöntemi belirlemek
2.Ekonomik bağımsızlığın yöntemini belirlemek
3.Milli ekonominin temellerini atmak
Kongrede Alınan Bazı Kararlar:
1.Anonim şirketlerin kuruluşunu kolaylaştırmak
2.Milli bankalar kurmak
3.Demir yolları inşaatının hükümetçe bir programa bağlanması
4.Sanayii teşvik etmek
5.Yerli malının kullanımına önem vermek
6.Teknik eleman yetiştirecek okullar açmak
7.Sanayi mallarının gümrük vergileri ile korunması
8.Ulaşım sorunlarının çözülmesi
9.Tüketim mallarının üretimine öncelik vermek
10.Yabancı kurumları millileştirmek
Açıklamalar:
1.Bağımsız ekonomi için ilk adım Lozan’da kapitülasyonların kaldırılması ile atıldı.
2.İzmir İktisat Kongresi bağımsız, liberal ve milli ekonomiyi benimsedi.
3.1930’da Merkez Bankası’nın kurulması Türk parasını yabancı sermayenin elinden kurtardı.
4.İzmir İktisat Kongresinde Misak-ı İktisadi kabul edildi.
Cumhuriyetin İlk Yıllarında Özel Girişimin, Desteklenmesine Rağmen, Beklenen Verimi Gösterememesinin Sebepleri:
1.Özel sermayenin yetersizliği
2.Yetişmiş iş gücünün yetersizliği
3.Deneyim ve bilgi eksikliği
4.1929’da dünya ekonomik bunalımının çıkması
Devletçi Ekonomiye Geçişin Sebepleri:
1.Özel girişimin üzerine düşen görevi yerine getirememesi. Özel teşebbüsün desteklenmesi için 1924’de İş Bankası kuruldu. 1927’de Teşvik-i Sanayi Kanunu çıkarıldı.
2.Devletin gelişebilmesi için vakit kaybetmeden büyük sanayi atılımlarının yapılmasının gerekmesi.
1933 yılında I. Beş Yıllık Kalkınma Planı Hazırlandı.
Önemi:
1.İlk defa planlı ekonomi dönemi başladı.
2.Ekonomi devletçi (Karma Ekonomi: Büyük atılımları devlet yapsa da; özel teşebbüse de iş imkânı tanınır) bir özellik kazandı.
3.İlk büyük atlımlar bu dönemde yapıldı.
4.Toprak reformu tam olarak gerçekleştirilemedi.
1937’de II. Beş Yıllık Sanayi Planı hazırlandıysa da; II. Dünya Savaşının başlamasından dolayı uygulanamadı.
Tarım
Tarımın Geliştirilmesi İçin Alınan Önlemler
1.Aşar kaldırıldı (17 Şubat 1925)
Açıklama:
Vergi gelirlerinin %40’ını oluşturan aşarın kaldırılması ilk bütçe açığını oluşturdu. TBMM’nin bu kararı tarıma verilen önemi gösterir.
2.Ziraat Bankası kuruldu.
3.Kooperatifler kuruldu (1929).
4.Yüksek Ziraat Enstitüsü kuruldu.
5.Tohum ıslah istasyonları ve numune çiftlikleri kuruldu.
6.Toprak reformu için 1926’dan itibaren teşebbüsler yapıldı.
Ticari Hayatın Düzenlenmesi
1.Lozan Antlaşması ile Kapitülasyonlar kaldırıldı.
2.Ticareti koruyan kanunlar çıkarıldı.
3.İş Bankası kuruldu (1924).
4.1926’da çıkarılan Kabotaj Kanunu ile Türk denizlerinde yük ve yolcu taşıma işleri Türk gemicilerine verildi.
Sanayi ve Madencilik
1.Milli sanayinin korunması ve gelişmesi için kapitülasyonlar kaldırıldı.
2.Büyük yatırımlar devlet tarafından yapıldı.
3.Özel teşebbüs desteklendi.
4.1925’de Sanayi ve Maden Bankası kuruldu.
5.28 Mayıs 1927’de Teşvik-i Sanayi Kanunu çıkarıldı.
6.Planlı Ekonomi uygulanarak ilk büyük fabrikalar kuruldu.
7.1933’de Sümer Bank kuruldu.
8.1935’de Etibank ve MTA kuruldu.
9.Kayseri, Ereğli, Nazilli, Malatya ve Bursa merinos dokuma fabrikaları; İzmit selüloz ve kâğıt; Beykoz deri ve kundura; Paşabahçe cam; Karabük demir-çelik fabrikaları açıldı.
Not: Uşak Şeker Fabrikası, Teşvik-i Sanayi Kanunu sonucunda kurulmuştur.
Bayındırlık Alanında Gelişme
1.1927’de Devlet Demir Yolları Genel Müdürlüğü kuruldu.
2.1933’de Milli Hava Ulaştırma Teşkilatı kuruldu.
3.1923’de Türkiye Seyrüsefâin İdaresi kuruldu.
Sağlık ve Tıp Alanında Gelişme
1.Sağlık bakanlığı kuruldu.
2.1923’te sağlık hizmetleri ülke genelinde yaygınlaştırıldı.
3.Ankara, İstanbul, Sivas, Erzurum, Trabzon ve Diyarbakır’da örnek hastaneler yapıldı.
4.1930’da umumi Hıfzıssıhha kanunu çıkarıldı. Bulaşıcı hastalıklara karşı mücadele edildi.