Sultan II. Abdülhamid'e Yıldız Camii'nden çıkarken yapılan suikaste son devir kaynaklarında Bomba Olayı adı verilmiştir.

Bu suikast, Anadolu'nun Vilayet-i Sitte denilen altı vilayetinde bir Ermenistan hükümeti kurmak isteyen Ermeni komitecileri tarafından düzenlenmiştir. Ermeni komitecilerinin gayesi, padişahı öldürdükten sonra, Babıali'yi, Galata Köprüsü'nü, Tünel'-i, Osmanlı Bankası'nı yabancı sefarethaneleri ve diğer bazı özel, resmi birçok kuruluşu havaya uçurarak, ihtilal çıkartmak ve bu şekilde Avrupa devletlerinin askeri müdahalelerini sağlayarak Ermeni meselesini halletmektir. Suikastin elebaşıları Troşak ismindeki Ermeni ihtilal cemiyeti reislerinden Samoil Kayın (Hristofor Mikaelyan) ve Robina Kayın ve Konstantin Kabulyan (Safo) isminde üç Rus Ermenisidir. Bunlar Beyoğlu'nda Moraviç apartmanında bir ay kalıp, İstanbul'daki adamlarını teşkilatlandır-mışlardır. Singer kumpanyası memurlarından Belçikalı anarşist Charles Edouard Jorris, Bomba Olayının en önemli şahsiyetidir.

Rus Ermenileri İstanbul'da kaldıkları 1 ay zarfında Selamlık seyrine giderek, Yıldız'daki Hamidiye Camii'nden arabasına binen Sultan Abdülhamid'in dış kapı önüne tam bir dakika kırk iki saniyede geldiğini tespit etmişler ve tekrar Avrupa'ya dönmüşlerdir. Viyana'da saatli bombanın konduğu zarif bir araba yaptırılmıştır. 100 kilo ağırlığındaki Machine İnfernale adlı bombanın konduğu bu zarif araba ve suikastçiler, olay günü Yıldız'a giderek dış kapı civarında durmuşlar ve Sultan Abdülhamid'in çıkmasını beklemişlerdir.

Sultan Abdülhamid namazdan sonra saraya dönmek için camiden çıkarken Şeyhülislam Cemaleddin Efendi ile o gün gerektiğinden fazla konuşunca dışarı çıkmadan bomba patlamış ve İstanbul'un en uzak semtlerinden bile duyulan müthiş bir ses çıkarmıştır. Bu olayda 26 kişi ölmüş, 58 kişi yaralanmış 20 kadar at ölmüş ve birçok araba enkaz haline gelmiştir.

Sultan Abdülhamid olaydan sonra Çit Köşkü'ne gidip, hiçbir şey olmamış gibi elçilerin huzuruna kabul etmiştir. Yakalanan elebaşılardan Jorris, Sultan Abdülhamid tarafından affedilmiş, kısa bir süre sonra da Sultan Abdülhamid'in hafiyesi olarak Avrupa'ya dönmüştür.