Osmanlılarda bölük, Tanzimat'tan sonra bir yüzbaşı komutasındaki piyade veya süvari birliğine verilen ad.

Osmanlıların askeri teşkilatında, Kapıkulu Ocakları ve askerlerinde Bölük kullanılmıştı, ilk Yeniçeri Ocağı'nda 100'er kişilik 10 bölük, Gelibolu Acemi Ocağı'nda da 50'şer kişilik 80 bölük bulunuyordu.

Bölük kumandanlarına Çorbacı adı verilmiştir, İstanbul'daki Acemi Ocağı 31 bölükten meydana gelmiştir. 1. bölüğe Ata bölüğü denilirdi. Bölük ayrıca 9 bölüğe ayrılırdı. Bunların hepsini birden idare edene de bölükbaşı denirdi. Önceleri 10 bölük olan Yeniçeri Ocağı sonraları 101 bölük olmuştur ve orta veya cemaat adı verilen bu bölüklerin ayrı ad ve görevleri bulunurdu. Fatih dönemine kadar ayrı bir ocak olan sekbanlar da bu dönemde 65 bölük olarak ocağa katılmışlardır. Hükumet bu bölüklerin her birine yerine göre farklı muamele gösterirdi.