II. Meşrutiyet Dönemi (1908-1918)

·  Meşrutiyet, hükümdar ile birlikte bir meclisin ülke yönetiminde bulunmasıdır.

·  Osmanlı Devleti'nde I. Meşruiyet, 23 Aralık 1876'da Jön Türklerin baskısıyla II. Abdülhamit tarafından ilan edilmişti.

·  İlk Osmanlı Mebusan Meclisi 20 Mart 1877'de açıldı.

·  İlk Osmanlı anayasası, Kanun-i Esâsi yürürlüğe girdi.

·  I. Meşruiyet Dönemi, fazla uzun sürmedi.

·  1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı'nın çıkması ve azınlık milletvekillerinin yıkıcı faaliyetleri üzerine Sultan II. Abdülhamit, Meşrutiyet'i kaldırdı ve Mebusan Meclisi'ni kapattı.

·  Meşruiyet taraftarı olan Jön Türkler, İttihad-ı Osmâni Cemiyeti'ni kurdular. Sonra bu cemiyet, İttihat ve Terakki Cemiyeti adını aldı (1889).

·  Osmanlıcılık fikrini savunan bu cemiyet, Makedonya'da örgütlendiler.

·  İngiltere ve Rusya'nın 10 Haziran 1908'de Reval'de bir araya gelerek Makedonya'nın özerkliğine karar vermeleri İttihatçıları harekete geçirdi.

·  Osmanlı Devleti'nin parçalanacağından endişe eden İttihatçılar, II. Abdülhamit'e Meşrutiyet'i ilan etmesi için baskı yaptılar ve Rumeli'de ayaklandılar.

·  Hürriyet Taburları kurularak halk ayaklandırıldı.

·  Resneli Niyazi ve Enver Paşa'nın isyanları üzerine, ülkenin iç savaşa sürüklenmesini istemeyen II. Abdülhamit, Meşrutiyet'i tekrar ilan etmek zorunda kaldı (1908).

·  Kanun-i Esâsi tekrar yürürlüğe kondu.

·  Osmanlı Mebusan Meclisi, tekrar oluşturuldu.

·  Seçimlerde, İttihat ve Terakki üyeleri başarılı oldu.

Not: İttihatçıların, Meşrutiyet ve ülke yönetimi için ciddi bir hazırlığı olmadığından beklenen sonuçlar alınamamış, Meşrutiyet'e geçişte iktidar boşluğu ve kargaşa yaşanmıştır.