Düşman üzerine sefere çıkan padişahların tuğları ile Otağ-ı Hümayun'u taşıyanlar için kullanılan bir tabirdir.

Sefer sırasında padişahın tuğları ile Otağ-ı Hümayun, yabancı sınırına kadar önde gider, sınırda, askeri birlikleri beklerdi. Memleket içinde veya ordu ile birlikte giderken tuğlar ve Otağ-ı Hümayun'un nakli için dört otağcı tayin olunurdu. Bunlardan ikisine "Kondurucu", diğer ikisine de "Göçürücü" adı verilirdi. Bu dört otağcıdan biri "Konakçıbaşı" idi.